Fantasia

23.03.2010. 23:52

[CODE]http://www.imdb.com/title/tt0032455/[/CODE]

Fantasia (1940) je Disney-jeva dugometražna animirana "koncertna" filmska prekretnica. To je eksperimentalni film koji objedinjuje osam prekrasnih kompozicija klasične muzike sa opčinjavajućim, uzbudljivim i maštovitim umetnički koreografisanim animacijama. Sveobuhvatni okvir individualnih delova obuhvata oblasti kao što su praistorija, četiri godišnja doba, prirodu, pakao i raj, svetlost protiv tame i haos protiv reda, razigrane životinje, klasičnu mitologiju i legendu.
Ova Disney-jeva produkcija u stvari je ambiciozni eksperiment pokušaja da se popularizuje klasična muzika, zbog povezivanja sa animacijom. Film je prvobitno trebao da se sastoji iz jednog segmenta sa čarobnjakovim pomoćnikom ("The Sorcerer's Apprentice"), ali je onda proširen na punu antologiju kratkometražnih delova. Pomalo je bio i kontroverzan zbog prikazivanja kentaura golih grudi u segmentu posvećenom Pastoralnoj simfoniji, kao i zbog drugih stereotipnih rasnih opisa. (Na zahtev Hays Production Code-a, likovima su dodati cvetni grudnjaci nakon plivanja u potoku. Takođe, u kasnijim prikazivanjima filma, u segmentu Pastoralne simfonije, izbačena su dva crna Nubijca/kentaura koji su prisustvovali Bacchusovoj proslavi, zajedno sa tamnoputom ženkom kentaura sa upletenom kosom koja uglačava kopita bele ženke kentaura). Drugi delovi, poput "Ride Of the Valkyries", "Swan of Tounela" i "Flight of the Bumlebee" su obrađeni, ali nikada u potpunosti animirani, usled čega nikada nisu pušteni u produkciju i uključeni u kasnija izdanja.
Film se, sa troškovima produkcije većim od 2 miliona dolara (što je tada bilo otprilike četiri puta više za prosečan neanimirani film) u početku loše pokazao na box-office-u (delom zbog skupe instalacije "Fantasound" opreme za reprodukciju zvuka u bioskopima), ali se potom njegova popularnost povećala i njegov kultni status je bio osiguran kada su ga članovi narko kulture 60-ih usvojili kao omiljeno halucinogeno iskustvo kada je bio ponovno objavljen (zajedno sa drugim anti-kulturnim, head-tripping favoritima među kojima su se nalazili 2001: A Space Odyssey (1968), Easy Rider (1969), i ponovno objavljena Alice in Wonderland iz 1951. godine). Usled finansijskih poteškoća studija, njegovo sledeće izdanje, Dumbo (1941), bio je niskobudžetni film.

[TUBE]jvButzoSEPk&feature=related[/TUBE]

Kasnih 60-ih, Fantasia je naišla na topao prijem, a nastavak nazvan Fantasia/2000 (1999) pojavio se kao widescreen IMAX atrakcija. Fantasia/2000 je bio prvi dugometražni animirani film objavljen u IMAX formatu. Film je ilustrovao sedam novih klasičnih dela:
- Peta simfonija, Ludwiga van Beethovena, koja je predstavljena kao kompjuterski animiran deo sa drhtavim trouglovima/leptirima, itd.
- Rimski borovi, Ottorina Respighija, sa akrobatskim grbavim kitovima
- Rapsodija u plavom, Georgea Gershwina - sivkasto-plavi deo inspirisan Al Hirschfeldovim crtežima ljudskih karaktera depresionističke ere.
- Koncert za klavir br. 2, Dmitrija Shostakovicha koju prati kratka priča Hansa Christiana Andersena "The Steadfast Tin Soldier" o jednonogom vojniku-igrački koji oživljava kako bi spasao balerinu iz muzičke kutije od zlog klovna iz kutije.
- Karneval životinja, Camille Saint-Saënsa sa jatom flamingosa koji se igraju sa jo-joom
- Repriza Čarobnjakovog pomoćnika, Paula Dukasa iz originalnog filma
- Raskoš i ceremonija, Edwarda Elgara propraćena pričom o Nojevoj arki, sa Pajom Patkom kao pomoćnikom
- Završna verzija Žar-ptice Igora Stravinskog iz 1919, o smrti (od strane vulkana) i prolećnog ponovnog rođenja (potpomognutog magičnim vilenjakom) šume

[TUBE]XChxLGnIwCU&feature=related[/TUBE]
Varijacija na ovaj tip filma bio je Disney-jev "nezvanični" nastavak Make Mine Music (1946), njegov osmi dugometražni animirani film koja je klasičnu muziku zamenila pop muzikom. Dva njegova najpoznatija segmenta (od deset) su Prokofiev "Petar i vuk" (u naraciji Sterlinga Hollowaya) i "Casey at the Bat". Još jedan od segmenata, "Blue Bayou", originalno je postavljen za Debussyjevu "Claire de Lune" i trebalo je da bude uključen u Fantasiu, ali je bio izbačen zbog dužine.

Postoje bar dve satire na Fantasiu:
(1) A Corny Concerto, Warner Bros-a (1943), sa Elmerom Davežom koji imitira Deems Taylor na taj način predstavljajući kratkometražne animirane filmove (Priče iz Bečke šume i Plavi Dunav), i
(2) Allegro non Troppo (1977) Bruna Bozzeta sa šest poznatih muzičkih dela vizualizovanih live-action pričom i animacijom (Debussyjev "Prelude a l'apres-midi d'un faune", Dvorakov "Slovenski ples", Ravelov "Bolero", Sibeliusov "Valse Triste", Vivaldijev "Koncert u C-duru" i "Žar-ptica" Stravinskog).

Preuzmi titlove